شب که به نیمه می رسد آدم ها یاد اشتباهات بزرگشان می افتند یکی یادش می افتد که ای کاش درد دلم را اعتراف می کردم دیگری با خود می گوید ای کاش این جمله را فلان جا نمی گفتم همین می شود که فکرشان درگیر می شود از میان این همه جمله، ای کاشِ آخر شب ها دلم برای اویی می سوزد که می گوید کاش هیچ وقت سرم به آدمها نمیخورد تا سنگ شوم قاعدتا ورود همه آدمها به زندگیمون نتایجی خواهد داشت گاهی یکی فقط لبخند میاره برات حتی اون روزهایی که هیچ دلیلی برای ذوق نداری ذوق مرگت میکنه
درباره این سایت